Canis pastoralis Theodiscus
Appearance
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/GermanShep1_wb.jpg/220px-GermanShep1_wb.jpg)
Canis pastoralis[1] Theodiscus[2] est varietas canis domestici, quae diu in Scandinavia meridionali et Russia septentrio-occidentai gignebatur, ad pecudes pascendum et custodiendum optima; saeculo XIX exeunte varietatis norma statuta est a Maximiliano de Stephanitz(de); anno 1899 primum publice exposita est. Facile edocetur et ad multos labores, praecipue ad custodiendum, ad quaeque investiganda, ad sceleratos persequendos, ad homines caecos comitandos canis pastoralis Theodiscus usurpatur.
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/10/GSD_Puppy.jpg/220px-GSD_Puppy.jpg)
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Ioannis Caii De canibus Britannicis, 10b.
- ↑ Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Rice, Dan (1999). Training Your German Shepherd Dog. Hauppauge, Nobi Eboraci ISBN 0-7641-0852-2. (Anglice)
- Stevens, Katrina (2002). The German Shepherd Dog. Willow Creek Press. (Anglice)